دلم تنگه برای روی ماهت هنوز یادمه حرفای نگاهت
پدر پشت و پناهم همه جونم دیگه چه طور بی تو زنده بمونم
یعنی باور کنم که دیگه رفته همونی که پناهم بود یه روزی
چقدر تلخه یه سنگه سرد و جونی دستای گرم و صورتش ببوسی
دستای گرم و صورتش ببوسی
وقتی بارون میاد میرم چترو رو سنگش میگیرم
یه وقت سردت نشه بابا خیس نشی برات بمیرم
بابا جات راحته اونجا یه وقت قلبت نگیره
دوس دارم خاکا رو بردارم دستام دستاتو بگیره
دستام دستاتو بگیره
بابایی که با یه زخمش همه جونت میمیره
ببین حالا چقدر راحت داره زیر خاک میره
نمیذارم نمیذارم بابامو نگیرین از من
یه دست سرد یه چشم خواب خداحافظ بابای من

یادت میاد که می کردی تو بچگی ها دعا
که اینو میگم و دیگه به حرف نمیام خدا
خدا عمر بابا جونمو بکن هزار سالش
دعات گرفت و مهر باطله خورد به شناسنامش
به خودت میگی توی دلم عقده جاری شده
بابام رفته جای بشقابش تو سفره خالی شده
بابا خوشحالی که میوه ی بخت مارو چیدی؟
آروم شدی سر قبر اشک مارو دیدی؟
من بچه بودم گفتن بابات پاک بوده دلش
گفتم کجا میره گفتن میره جاش توی بهشت
من بابامو بخوام باید تقاص چیو بدم؟
نخوام بره بهشت باید جواب کیو بدم؟
تو کلاس وقتی معلم کتابو بستش
گفت بچه ها بگین باباتون چه کاره هستش
بچه ها یکی یکی دادن با ذوق جوابش
این منم کسی که هنوزم پاسخ ندادش
آخر معلم دیدمو گفت چه کارس بابات؟
با بغض سنگینی بش گفتم اجازست آقا
از وقتی بابا رفت تو دلم غم ها باریده
پرسید چه کارست گفتم زیر سنگ ها خوابیده
بابا مادرم از زندگی خیلی سیر شده
بابا مادر از غم دوریت طفلی پیر شده
اون امیدش به اینه یه روز دستاتو میگیره
کلی اشکاش میریزه وقتی عکساتو میبینه

وقتی بارون میاد میرم چترو رو سنگش میگیرم
یه وقت سردت نشه بابا خیس نشی برات بمیرم
بابا جات راحته اونجا یه وقت قلبت نگیره
دوس دارم خاکا رو بردارم دستام دستاتو بگیره
دستام دستاتو بگیره
بابایی که با یه زخمش همه جونت میمیره
ببین حالا چقدر راحت داره زیر خاک میره
نمیذارم نمیذارم بابامو نگیرین از من
یه دست سرد یه چشم خواب خداحافظ بابای من


 

تولدت مبارک عشق همیشه ی من
دیدی همش خیال بود دیدی نمردی بی من
امشب به یاد هر سال هدیه برات می گیرم
کیک و یه عالمه شمع امشب برات می میرم

دوست ندارم بدونم کی جای من نشسته
کی دستاتو می گیره کی تو رو می پرسته
امشب با یک دنیاش شمعاتو خاموش کردم
چقد محال و تلخه تو رو فراموش کردن

آروم بگیر چون تو دیگه تو حال ما نیستی
چون مال اون شدی دیگه مال ما نیستی
و تو مشکلاتت پیش اون رو پات وامیستی
تو راهت جدا شده و تو راه ما نیستی
تو رفتی و کاری کردی تو حسرت بشینم
شب تولدتو تنها تو خلوت بگیرم
بی خیال سعی کنید واسه هم پشت باشید
ما تنها می مونیم تا که شما خوش باشید
ما تنها می مونیم
خوش باشی شب تولدت این موندگاره
شنیدم عشقت نسبت بهش دیوونه واره
و این دل منه که دیگه غروب بهاره
این دل منه که طاقت سکوتو نداره
دیگه فندک ندارم آخه می خوام که چیکار
وقتی رو لبم روشن میشه سیگار با سیگار
وقتی عشقم خاطرات اون شب ها رو دود کرد
وقتی کنار غریبه اون شمعا رو فوت کرد
کنار غریبه شمعا رو فوت کرد

فکر نمی کردم یه روز اینجا تنها بشینم
به جای آغوشت عکساتو بغل بگیرم
امشب یکی جای من دست تو رو می گیره
حتی از فکرش دلم پرپر میشه می میره

دوست ندارم بدونم کی جای من نشسته
کی دستاتو می گیره کی تو رو می پرسته
امشب با یک دنیاش شمعاتو خاموش کردم
چقد محال و تلخه تو رو فراموش کردن

اصلا گیریم زندگی داره خوش می گذره باش
گیریم که طرفت خیلی خوشتیپتر ِ ماست
خب ما نه خوشگل بودیم و نه ساز خوب می زدیم
تو سر می دووندی و ما باز رو می زدیم
ولی از عطش نبودت تو تشنگی تاختیم
و با امید خیال تو یه زندگی ساختیم
تو هم چه راحت کشوندیمون هی به بیراهه
شب تولدته جلوم یه کیک سیاهه
شب تولدته
و یه مشت شمع روشنی که هی فنا میرن
قطره قطره آب میشن و رو کیک سرازیرن
آره آرزوهای ما هم هی فنا میرن
از این طرف عشقت به دست تو هی طلا میده
و هی بها میدن به تویی که همیشه ما رو کوچیک می دیدی
به تویی که عشقو تو لباس و تیپ می دیدی
به تویی که واسه ما داشتی آغوش سردی
به تویی که امسال پیش اون خاموش کردی
شمعا رو پیش اون خاموش کردی

بیا بازم تو این ضیافت بشین
که این بار قراره از خیانت بگیم
خیانت واژه ای که ویران کرده
واژه ای که واسه ایران درده
خیانت چیزی که ازش متنفرم
وَ فقط می تونم بگم متاسفم
واسه مرد و زنی که متعهدن
هه خیر سرشون متاهلن
تو مردی که جزء مردم هیزی
چیه ؟ خیلی عاشق مردونگیتی ؟
یا زندگی مثه عقده براته
که س*س واست مثه نقل و نباته
تو مغزت به کلی پس و پیش شده
که جمع کردی یه مشت زن خز و خیل دورت
وَ خیانت دیگه به تنت گیره
د ِ نگو غصت اینه زنت پیره
تو واسه زنای خراب تاکسیرانی
و عشق فیلمای فارسی وانی
فارسی وانی که از رو سیاست میره
به مردم درس خیانت میده
فارسی وانی که رفته عمدا تو هوس
که هدف اینه بکنه فرهنگو عوض
که حتما کاریه از قصد و غرض
که یه مشت خائن می کنن بر حسب مرض

می ترسم از آغوشی که به روی تو وا کردم
حیف اون احساس پاکی که واسه عشقت فدا کردم
آره مثل یه عروسک تو رو تو دست همه دیدم
وقتی چهره ی اصلیتو دیدم لرزیدم ترسیدم
ترسیدم از اون لحظه که تو آغوش تو بودم
ترسیدم از اون روزایی که من عاشقت بودم
یعنی احساس تو چشمات گرمی دستای تو دستم
دروغ بود ؟ دروغ بود من درگیر یه بازی پستم

خوب بدون چوب خدا صدا نمی کنه
وَ پستی زندگی رو بنا نمی کنه
فکر نکن فقط مغز مرد مختله
که خیانت حتی توی زن و دختره
تو تویی که داری یه باطن بیماری
چیه ؟ خیلی احساس باکرگی داری ؟
که هر شب تو پارتی تو داغ میشی
و بعدش با یکی تو اتاق میری
تو فکر می کنی که راسته کاری
بگو از دنیا چی خواسته داری
که خائن بمونی تا خاک سپاریت
طفلی اون که بیاد خواستگاریت
تو دیگه به خیانت عادت کردی
و شدی واسه پدر مادر ننگی
تو خیلی راحت حماقت کردی
و رفتی دادی با جنایت دستی
خب این مشکلا تقصیر تو نیست
که یه عده شدن تو تنبیه تو بیست
این گشت ارشاد و تعقیب و گریز
هم شده سرگرمی و تفریح پلیس
که از هر فکر و اندیشه فراره
چون این داستان از ریشه خرابه
که خیانت داخل ایران پر شده
و خیانت واژه ی ویران کن شده

می ترسم از آغوشی که به روی تو وا کردم
حیف اون احساس پاکی که واسه عشقت فدا کردم
آره مثل یه عروسک تو رو تو دست همه دیدم
وقتی چهره ی اصلیتو دیدم لرزیدم ترسیدم
ترسیدم از اون لحظه که تو آغوش تو بودم
ترسیدم از اون روزایی که من عاشقت بودم
یعنی احساس تو چشمات گرمی دستای تو دستم
دروغ بود ؟ دروغ بود من درگیر یه بازی پست

دیگه جونی نمونده واسه توان بی حالم // وقتی زمزمه ای میچرخه تو روان 

بیمارم

اینجا دور و برم داستان فقیر زیاده // وقتی قدم میزنم منه حقیر پیاده

تا که بیماری میبینم بازم بغضه میگیره // یا که میبینم جوونی که با عقده

میمیره

بچه ای که کثیفه تو سر و موش خوره زده // جای خوابش پیشه دیواری که

موش لونه زده

میگه چی میشه بمیرم خدا منم ببره // خواهش نکنم از کسی دعا ازم بخره

دعا ازم بخرن سرم منّت بذارن // کفــــ دست پوله ناچیزی رو با خفّت بذارن

پدری که دیدۀ داغ روزگاره // اون تو آشغالا مگیرده واسه شام خونواده

شبا کارش اینه که با چشم غم دیده بره // به بچه هاش سیب گندیده بده

در این دنیــــای تباهی ، شدی محکوم به تنهایی

دیگه نمونده اشــکایی ، واسه چشم بی گناهت

در این دریای طوفــانی ، در این شبهــــای بارانی

نمومنده فردای آرامی ، واسه دسته بی پنـاهت

مغازه ای که ورشکسته تا کرکره پایینه // واسه مردیه که زیر قرض تا خرخره

خوابیده
نداره به طلبکارا پولی بره پیش بده // باید اسباب خونشو جای بدهیش بده

دخترش ، زیر کمربند و شلاق و حصاره // مجبوره که بشه زن مرده 53 ساله

یا که ، با یه شال نازکــــ بپوشه سرشو // واسه بدهیه پدرشم بفروشه تنشو

حالا ، حالا یه دنیایی رو سرش خرابه // تموم آرزو و رویای اون نقش بر آبه

خدا آخه چرا ، چرا فقر و اسارت؟ // چرا گرفته کله اینجا رو گند و کثافت؟

چرا فقیری با گونی میره تنشو میپوشه؟ // چرا شوهری هم خودشو هم زنشو

میکشه؟

امیدوارم پدری بی پولو حقیر نشینه // حامد اون روزی نمیخونه که فقیر نبینه

در این دنیــــای تباهی ، شدی محکوم به تنهایی

دیگه نمونده اشــکایی ، واسه چشم بی گناهت

در این دریای طوفانی ، در این شبهــای بارانی

نمومنده فردای آرامی ، واسه دسته بی پنـاهت

وقتی میبینی مردی زندگیش ویلان غم بوده // تموم دار و ندارش هست یه

پیکان فرسوده

تا که میخواد واسه خونه نونه حلالی بیاره // هه! ماشینش تو خیابون خرابی

میاره

حالا میشینه یه گوشه ای که هی فحش بده // طفلی حق داره ، دیگه به چی دل



خوش بشه؟

به چی؟ ها! به امیده پسر معتادش // که شبا کناره خیابون یه سر افتاده

به خدا چرا؟ نکنه اینم شاید رسمته // آخه این مرد تاوون چیو باید پس بده؟

خدا چرا باید رویای اون به خاکـــــ بشینه؟ // چرا باید بچشو معتاده کراک

ببینه؟

مگه نگفتی پیروزی بعده هر سختیه؟ // پس چرا میبازیم بازم بعدش بدبختیه؟

خدا بدون همه حرفــــ من حقیر همینه // حامد بمیره و فقیر نبینه

در این دنیــــای تباهی ، شدی محکوم به تنهایی

دیگه نمونده اشــکایی ، واسه چشم بی گناهت

در این دریای طوفانی ، در این شبهــای بارانی

نمومنده فردای آرامی ، واسه دسته بی پنـاهت

حامد اون روزی نمیخونه که فقیر نبینه

 

هرچی دقت میکنم میبینم همه چی داغونه // یادش بخیر که یکی میگفت همه چی آرومه
چطور همه چی آرومه وقتی دارم میبینم // مردم همدیگرو، فحش مادر میگیرن
اصلا دلیلی نداره که من خوشحال باشم // وقتی بی بی سی نشون میده کشتاربازم
همه چی آرومه همه گیر یقه و ریشن // چرا آرومه چون جوونامون نعشه وگیجن
همه چی آرومه چون تو راهت دیوار راسته // خیلی آرومه وقتی ناهارت خیار و ماسته
آره همه چی آرومه مثله قصه میمونه // اینکه زنی واسه خرج خونه پله میشوره
پسری که تازه اوایله راهه جوونیشه // زن گرفته و هنوزگیر وام عروسیشه
آره همه چی آرومه دیگه غصه خوابیده // شک نداریم که به گلومون عقده پا میده
دیگه عدالت کت بسه تو مشت اسیره // چیزی که زیره پاته قانون کوروش کبیره
چطور همه چی آرومه وقتی معتاد پره // وقتی قهرمان کشتیمونم معتاد شده
توهم باید بری که همدم جایی سیگاری شی // بیکاری بزنه به سرتو فارسی وانی شی
چرا آرومه چونه شبه همه مردم خوابن // بعده بوق سگ میان خونه و ازصبح کارم

نمیتونم چشمامو ببندم نمیتونم اطرافو نبینم // نمیتونم دست روی دست بزارم یه گوشه ای ساکت بشینم
دلم میگیره وقتی که میبینم همه زیر مشکلات میمیرن // کاش میشد مثله یه فرشته برم دست همشونو بگیرم

احتماله بیانو حسابی حالمو بگیرن // یا یه روزی تویه سمساری سازمو ببینن
بدون خوشحال نیستم میخوام ازغم بخونم // اگه کارم احمقانست میخوام احمق بمونم
میگی همه چی آرومه پس بدون خبر اینه // هنو مغز جوونا خدا تو کمر گیره
اینجا جوونا توی جیباشون خلافی میبرن // اینجا مطربا سازشونو غلافی میزنن
اینجا آیندتو باید تویه حباب بکشی // واسه استخدام جانمازتو آب بکشی
آخه چطوری میتونی ببینی که همه چی آرومه // وقتی با چشات داری میبینی همه چی داغونه
همه چی آرومه چونکه اینه رسمه زمونه // سنگ قبرا رو ببین که پره عکسه جوونه
همون جوونیکه باید مثله تو رو پاش باشه // الان زیر یه مشتی خاک جاشه
میگی همه چی ارومه مگه حس نمیکنی // مگه فقیری رو میبینی توحرص نمیخوری
مگه ندیدی پوله کارگرو بزور میخورن // مگه ندیدی بعضی حاجیا نزول میخورن
مگه نمیدونی اینجا علمو آخرمیدونن // اگه نخوای حاجی بشی تورو کافر میدونن
اصلا قصدم نبود با ابن حرفام حالت بگیره // خواستم دعا کنی هرچی زودتر حامد بمیره

نمیتونم چشمامو ببندم نمیتونم اطرافونبینم // نمیتونم دست روی دست بزارم یه گوشه ای ساکت بشینم
دلم میگیره وقتی که میبینم همه زیر مشکلات میمیرن // کاش میشد مثله یه فرشته برم دست همشونو بگیرم

بگو میدونم که تا 9 شب بیداری
بگو , بگو نشستم پیشت تو هر چی داری بگو
بگو غم شده تو دلت هر چی پرورش دادی
بگو غمت اینه شدی بچه پرورشگاهی
بچه ای که بالاسرش پدر مادر نبوده
بمیرم برات که آسمونت تا ته کبوده
بگو دیاگرام زندگیت خیلی تو شیبه
بگو فامیلی نیست,بذاره عیدی تو جیبت
بگو فریاد بزن,با هر چه نیرو داری
بگو دلت فقط خوشه به جشن نیکو کاری
جشنی که منتظری هر ساله قدمش بیاد
بگو , بگو این درد داره از سرش زیاد
میشه و زندگیتم همش پیش و پس میره
بگو آخه مدرسه بدون کیف و کفش میشه؟
آخه تو بگو بیشتر از این چیه دردآور
بگو گناهم چیه شدم بی پدر و مادر
تو دنیایی که نیست آدم راستگو به دورم
من دردمو برم پیش کی بازگو بکنم؟
ببین تو رو خدا ببین که حالم چه بی حسه
ببین هیچکس نمیاد و به دادم نمیرسه
بهم میگن بیخیال, تو پی تحصیلو بگیر
میگن خط قرمز, دور این تقدیر و بگیر
میگم باشه من میرم پی تحصیلو یکی
بگو نشون بدم نمره ی درسیمو به کی

خیلی تلخه که احساسی مثل مادر کنارت نیست
خیلی سخته که هیچ پشتی مثل پدر پناهت نیست
خیلی تلخه غروب میشه تک و تنها بی تابی
به آسمون خیره میشیو یا با گریه تو میخوابی
میدونم اشک توی چشمات میاد و قلبت میمیره
وقتی یه مادری داره بچشو بغل میگیره
یه وقت های پر از نفرت, یه وقت هایی پر از عشقی
ولی بدون که جاشونو نمیشه پر کنه هیچکی,نمیشه پر کنه هیچکی

چیه بگو نذار دلت عقده ای شه
بدون این عقده ها یک روز تو تنت غده میشه
غده ای که از تو مملکتت نشاُت میگیره
غده ای که از رو بخت بدت خندت میگیره
بگو, بگو اینجا پشت سرت سابقه می چینن
تورو به چشم دیگه ای تو جامعه می بینن
بگو بچه ها تو مدرسه دستت میندازن
بگو افرادی هم هستن رو دردت می گازن
همون افرادی که یک کلاس سواد هم ندارن
بالا سر تو اند و اصلا هواتم ندارن
اصلا حواسم ندارن چون که درد نکشیدن
چون که طعم دنیای بی روح و سرد نچشیدن
هی, نباید نا امید بشی
باید به جایی برسی تا به ما امید بدی
باید که بالی در آورد و پر زد به جلو
باید دنیا ببینه یه روز فرزند تورو
پس زندگیتو ببین با تصور بهشت
خدا پشت و پناهته با توکل بهشت
تو پاشو بگو با اینکه دلم خونه داغه
با اینکه زمونه نداده به من خونواده
با اینکه پشتم خالیه و شدیدن تو هوام
با اینکه حتی ندارم یه شریکم تو غمام
ولی به خودم قول میدم که محکم بتازم
و تو این غمار زندگی عمرا ببازم


خیلی تلخه که احساسی مثل مادر کنارت نیست
خیلی سخته که هیچ پشتی مثل پدر پناهت نیست
خیلی تلخه غروب که میشه تکو تنها بی تابی
به آسمون خیره میشی یا با گریه تو میخوابی
میدونم اشک توی چشمات میاد و قلبت میمیره
وقتی یه مادری داره بچشو بغل میگیره
یه وقت های پر از نفرت,یه وقت هایی پر از عشقی
ولی بدون که جاشونو نمیشه پر کنه هیچکی,نمیشه پر کنه هیچکی

تا ته آهنگو گوش بده کنار تو نرو
تا بگم بهت داستان هزار تومنو
هزاری که باید بابتش جون هدیه کنی
هزاری که نباشه باید خون گریه کنی
خون گریه کنی وقتی کرده خستت زمونه
وقتی از خدا میخوای گرسنه بچه ات نمونه
وقتی زنت تو جوونی داره حس یه پیر زن
وقتیکه از بی پولیه مثل یه بیوه زن
مثل بیوه ای که نداشت قرص اعصاب سر شو
واسه خرید اون قرص فروخت اعضای تنشو
این جمله رو میگم بکن کلیشو مرور
اون زن از سر بیچارگی کلیشو فروخت
و دختر بی خونه ای که دربست پا میده
سر هزاری کثیف، باهرکس خوابیده
و خونواده ای که اونو از قصد نادیده
گرفتنش و اونم خسته س از بس نالیده
اون دختر قربانی مردای کذایی شد
اون دختر بازیچه دستای کسایی شد
که آبروی ایران و از تو ریشه کندن
سر هزاری خون مردم و تو شیشه کردن
بوی هزاری سمتشون بیاد از دم بی هوشن
پاهاش که باشه خدا و پیغمبر کیلو چند
اینا خون مردم و از رو قصدم چشیدن
سر هزاری خداهم به قسم کشیدن
داری منو میبینی که از زمونه بیزارم
با وجود خستگی و با زبون بی حالم
قلم برمیدارم مینویسم شبونه بیدارم
و کاغذ خط خطیه از درون بیمارم
بهم تهمت می زنن میگن شرور دیوانم
میگن با این حرفام زیاد دووم نمیارم
ولی مهم نیســـت چون من جوون ایرانم
آره مهم اینه که من جوون ایرانم
اینا عقده ی درونه که به سبکه شعر میشه
عقده ای که در کنارتو درد دل میشه
منم نمیدونم زمونه چی سرم میاره
فقط میدونم یه قدم جلوترم دیواره
چه کسا به راحتی شدن مسئول بخشی
چه کسا یادی کردن از مسعود شصت چی
که وجودشون هنوزم هست کامل آشنا
رییس سوخت میشه مدیر عامل باشگاه
چه کسا معتادن و توی کابوسشون گیرن
خونه ی غریبه ها رو با ناموسشون میرن
نعشه که شدن خیره پای سریال میشینن
ارزش ناموسو تو دود تریاک می بینن
اینا نصیحت نیست توهین به پیر ها نباشه
بدون برگه هزاری توی جیب ها نباشه
اینکه که طلبی داره طلبشم رفع نمیشه
اونکه بدهی داره جسدشم دفع نمیشه
خدا خاک پاتم تویی که بزرگترینی
خدا آیا دیدی مردمی که بخور نمیری
میاوردن یه نون حلال کمی به دست
افرادی که بودن تو فولاد غدیر یزد
لوله ترکید و اومد مذاب رو سرشون
داشتن فریاد میزدن که زغال شد تنشون
بگو رسمش اینه بچه ها کز داده باشن
یه گوشه ای فکر پدر جزغاله باشن
بهم می گی حامد اینقدر به خدا حرف نزن
بهت می گـم بدون به اون خداوند قسم
که این راه یه روز حسابی ندامت میده
تو کشور سر هزاری جنایت میشه
بهم می گی بیخیال تو که درسته راهت
بهت می گم حامدم جزوه گرسنه هائه
این فقره که دردش به نوعی دورشه
اونم مثل همه هشتش گرو ئه نهشه

 

باز قلم به دستو مال حس نابم

پس تو هم بیا تو حال قصه با من

***

و باز قلم کز کنه گرمی بدنو

حال قرار بنویسه معنی وطنو

***

وطن یعنی نون به نرخ پنصدی خوردن

یعنی لبخندی تلخ روی صورتی پر غم

***

وطن یعنی از هم وطنت تو سری خوردن

تورو به جرم نذاشتن روسری بردن

***

وطن یعنی غرش خون یه حیون بی سر

یعنی سکه ی طلا یه ملیون سیصد

***

وطن یعنی اینکه پول از راه پر غم درآری

دیگه حتی پول یه بال مرغ هم نداری

***

وطن یعنی تنها جیبته واست رایگان

مجبوری زندگی کنی با هر سایبان

***

وطن یعنی زجر بکش تا آخر پای جان

مثل قوم آواره ی آذربایجان

***

وطن یعنی اشک ناموس رو کاغذ سفیدت

یعنی چشم داشتن به خواهر رفیقت

***

وطن یعنی مرگ بهتر از تحمل یک درد

یعنی کودک آزاری توسط یه مرد

***

احساس فرداس که فریاد درداست

و این کم کاست در ماست که از ماست که بر ماست

***

و این درخواست برجاست که سرباز تنهاست

تو این چشمان سرباز به مردان و زن هاست

***

من به هر حرف زور و ناحق پا نمیدم

من تو سختی ها به راحتی وا نمیرم

***

درد دلم درددل عامیانه میگم

در دلم جز ایران نامی راه نمیدم

***

من به هر حرف زور و ناحق پا نمیدم

من تو سختی ها به راحتی وا نمیرم

***

در دلم درددل عامیانه میگم

در دلم جز ایران نامی راه نمیدم

***

وطن یعنی بشین یه گوشه به امید ویرانی

یعنی احترام گذاشتن به تولید ایرانی

***

یعنی خودروی ملی تو هر جایگاه منهدم

همچون شعار شرکتی چون سایپا مطمئن

***

وطن یعنی خنده بازارو به اسرار ببینی

اگه حوصلتو سر برد به اجبار بشینی

***

پای ماهواره و هوای که همیشه ابریست

گوش بدی به حرف های چرت حمید شب خیز

***

وطن یعنی خیانت و حس گوری تازه

وطن یعنی خود فروشی مثل نوری زاده

***

که دست به مصاحبه ی گرم با مشتی جانی میزد

و از شخص عبدالمالک ریگی پشتیبانی میکرد

***

از این افراد زیادن که تو ناپاکی میپرن

و با باطنی شیطانی دم از آزادی میزنن

***

بگذریم طفلی قلم عرق کرده خیسه

و محکوم به اینه از وطن بنویسه

***

وطن یعنی درگیری بین تومان و دلار

یعنی تصدیقی بوی جورابو گلاب

***

وطن یعنی رنگ سیاه تو درسی مثل تاره

یعنی خفه خونی که درسی مثل تاره

***

وطن یعنی جای جمله ی بابا نان داد

بشنویم بابا از گشنگی آرام جان داد

***

او آرام جان داد و عامل درس شد

و شاید روزی بشنوی که حامد فرد مرد

***

من به هر حرف زور و ناحق پا نمیدم

من تو سختی ها به راحتی وا نمیرم

***

درد دلم درددل عامیانه میگم

در دلم جز ایران نامی راه نمیدم

***

من به هر حرف زور و ناحق پا نمیدم

من تو سختی ها به راحتی وا نمیرم

***

در دلم درددل عامیانه میگم

در دلم جز ایران نامی راه نمیدم

***

در دلم جز ایران نامی راه نمیدم